Silence of the Drams

Wat in 2014 als een hobby projectje begon, bestaat ondertussen dus al 8 jaar, dat kan al tellen. En toch is het hier de laatste 2 jaar nogal stil geweest. Het hoe, wat en waarom is moeilijk te beschrijven, en toch …

Een hobby project

Ergens begin 2014 schreef ik hier het eerste berichtje. Op zich niets speciaals … ik was al jaren actief als blogger in de wereld van de technologie en games. Maar ik had ook een bepaalde passie voor whisky. Vrienden hadden mij al vaak aangespoord om af en toe ook eens iets over whisky te schrijven. In die periode was ik ook vaak op stap met mijn fototoestel. En de combinatie van al die zaken zorgde er dus voor dat ik met Whisky with Friends begon. Een kleine blog over whisky, maar in tegenstelling tot vele andere niet in het Engels, maar in het Nederlands. En zo kwam er na een paar maanden twijfelen een eerste post in het begin van 2014.

Voor mij was het een hobby project … Ik schreef graag,dronk graag een whisky, nam graag eens een foto, … De bouwstenen waren er.

Voor mij was het vooral belangrijk om mijn eigen mening te kunnen geven. Dat die niet altijd strookt met de mening van anderen of gevestigde waarden, daar lig ik niet wakker van. Het proeven van whisky en het beschrijven van de smaken is dan ook een persoonlijk ervaring, een eigen mening. Mijn interpretatie van smaak is niet noodzakelijk dezelfde als die van iemand anders. En dat was dan ook mijn insteek.

Een hobby project betekent ook dat ik er mijnen boterham niet mee moest verdienen. Het gebeurt gratis en voor niks, geen miljoenen sponsordeals van whisky distilleerderijen, geen vrachtwagens whisky die gratis bij mij geleverd werden, niets van dat … al zijn er mensen die denken dat het wel zo is.

Toegegeven … er kwamen af en toe wal leuke samples mijn richting uit. Soms waren dat echt exclusieve bottelingen, andere momenten waren het samples van lokale bottelaars. Zowel de groten als de minder groten uit de whisky wereld kregen bij mij eenzelfde behandeling … Mijn mening …

Het ontvangen van samples schept echter een bepaalde druk. Je MOET er als het ware iets over schrijven, of je zal niets meer ontvangen. Je MOET er als het ware positief over zijn, want ook al werd het sample gratis verstuurd, er wordt wel een tegenprestatie verwacht.

Pas op … ik deed dat graag … maar de blog werd populairder … ik kreeg wel vaker eens een sample, en dus moest er werd vaker iets geschreven worden, en bleef de blog groeien. Het hobby project werd iets te groot 🙂

Ja, maar de laatste 2 jaar is het heir toch stilletjes …

Ja, dat klopt … en om eerlijk te zijn is dat een beetje onverwacht maar toch bewust gebeurd. Even de tijd nemen om alles opnieuw te evalueren. Ik was immers de ‘drive’ een beetje kwijt, de goesting om iets te schrijven ontbrak mij soms een beetje, en daar zijn tal van redenen voor.

Under Pressure

Ik haalde het al even aan, maar bij elk sample heerst een soort druk om iets te moeten schrijven. Er is nooit echt een formele verplichting geweest, maar de verwachting is er wel. En af en toe vond ik een product gewoon de moeite niet om daar een paar uren bij te reflecteren en iets neer te schrijven. Er was ook een punt waarop er wel wekelijks iets te doen was of iets geschreven kon worden. De druk was er echt, het begon op een bepaald moment te veel als een Job te voelen, maar dan een onbetaalde 🙂

Van bezoeker naar medewerken

Het ging zo goed met de blog dat ik hier en daar op een whisky festival al wel eens werd ingeschakeld om een handje te helpen. Ik stond hier als het ware voor te springen. Ik doe dat eigenlijk nog graag zo achter de stand staan, en ik hoop dat de mensen die bij mij gepasseerd zijn ook de passie voor het product hebben beleefd. Dat de kennis heir en daar nog niet volledig op top niveau zit, dat weten we … product kennis opdoen is dan ook een goed excuus om alweer een flesje te kopen en te kraken 🙂

Het gevolg was wel dat ik minder zelf rondliep met ‘mijnen kodak om portretten te trekken” zoals een bevriend whisky bottelaar het zo mooi kan zeggen. Minder foto’s en natuurlijk ook minder verhalen en verslagen van whisky evenementen. Aan de andere kant leerde ik wel een hoop mensen uit de whisky industrie wat beter kennen, en daar zijn nu al heel mooie herinneringen uit voortgevloeid.

The Big C

Ja, het excuus van het decennia … The Big C. Volgens mij hebben velen onder ons “prijs” gehad, ikzelf ook. De rest van ons heeft wel een familielid, vriend of kennis die The Big C heeft ondergaan. Ook de whisky wereld lag een beetje op zijn gat. Veel nieuwe producten kwamen er niet echt op de markt, dus minder zaken om over te schrijven. Ook evenementen verdwenen gedurende bijna 2 jaar, dus nog minder om over de schrijven.

De feedback

Ik weet ondertussen dat iedereen wel een mening heeft, ikzelf ben daar het grootste voorbeeld van. Maar ik kreeg op een aantal evenementen af en toe wel eens een schuine opmerking mijn richting in gegooid. Het “Ja, gij moogt hier voor niets naartoe komen, maar wij moeten er wel een dag werken voor opzeggen” uit een onverwachte hoek heeft mij op een bepaald moment “gepakt” . Rest assured … voor elke dag dat ik tijdens de werkuren een event mocht bijwonen, waar zowel ik als de rest gratis naartoe mochten, dat was een dat verlof voor mij. En ik ben een zelfstandige … ik weet even goed als hij dat een dag verlof een dag geen inkomsten is. Ik dacht bij mijzelf dat het wel “voor te lachen was”, maar het kwam er echt gemeend uit en het bleef niet bij die ene opmerking. Ik vermoed dat ik die dag hard ben beginnen nadenken over het “waarom doe ik dicht eigenlijk” van deze blog.

Te weinig tijd

Maar goed, laten we niet te lang stilstaan bij het vorige puntje, want ik kreeg eerlijk gezegd ook een beetje een gebrek aan tijd. Als zelfstandige programmeur ben ik quasi elke dag aan het werk de laatste jaren. Heel vaak gebeurde dat van thuis, maar ook vaak bij een klant. Ik nam ook een andere hobby op, en ben gestart om mijzelf het piano spelen aan te leren, met matig succes. Maar goed … het betekent wel dat ik iets minder tijd had om “iets te schrijven”.

Vaak wordt er immers gedacht dat het maar even neerpennen is wat je proeft, en dat zo iets op 10 minuten klaar is. Iedereen die dat denkt mag hier als gast wel eens een proefnotitie van een bepaalde whisky komen schrijven. Het zal niet lukken op 10 minuten. In eerste instantie doe je toch wat research, zeker over bottelingen die je totaal niet kent, dan ga je wat proeven en moet je misschien wel een tweede of een derde keer proeven (les excuses sont fait pur s’en servir) voor je ook maar een paar woorden kan neerschrijven. Dat ga je dan even laten sudderen en op een andere moment proef je nog eens opnieuw en werk je een stuk af… Ik kan eerlijk zeggen dat ik er toch wel een paar uurtjes mee bezig ben. Idem voor een verslag van een event, en nog meer tijd als daar ook foto’s bij zijn die ik nog moet bewerken.

Wat wil je nu eigenlijk zeggen man ?

Niets eigenlijk … maar ondertussen ben je wel al zo lang aan het lezen dat ik er wel iets van moet maken 🙂 De ‘Pointe’ van het verhaal is eigenlijk dat ik hier iets aan wil doen. Ik wil terug dingen beginnen schrijven, als daar nog interesse voor is. Ik wil de spreekwoordelijke draad terug oppikken en terug samples beschrijven. Ik wil terug verslagen maken van evenementen die stilaan terug op gang komen. Ik heb er terug goesting in …

Maar … het is en blijft mijn persoonlijke mening natuurlijk. Dat die niet overeenkomt met de mening van iedereen, daar ben ik mij van bewust, en dat zorgt er ook voor dat zaken bespreekbaar worden en we niet met zijn allen tegelijk naar dezelfde fles op het schap grijpen. Ik wil wel dat het terug wat meer een hobby project wordt, en niet opnieuw al een onbetaalde job aanvoelt. Ik wil terug mijn ervaringen delen met jullie …

Tenminste … als jullie dat nog willen natuurlijk … 🙂