Een winterwandeling van 4 kilometer, voorzien van 6 whisky’s en bijhorende hapjes … Een verslag van de winterwhiskywandeling georganiseerd door het Whiskyproevers Genootschap Golden River uit Sint-Eloois-Vijve/ Waregem.
Winterwhiskywandeling
Op vrijdag 6 februari organiseerde het Whiskyproevers Genootschap Golden River uit Sint-Eloois-Vijve/ Waregem een heuse winterwhiskywandeling. De winterwhiskywandeling trad in de voetsporen van schrijver-dichter André Demedts (1906-1992) uit Sint-Baafs-Vijve. Om alles in goede banen te leiden stond de winterwhiskywandeling onder de deskundige leiding van Patrick Vandenbussche. Tijdens de 4 kilometer lange wandeling in het centrum van Sint-Baafs-Vijve kregen we 6 whisky’s, telkens voorzien van enkele passende hapjes. Met meer dan 40 personen was de activiteit van de gezelligste Zuid-Westvlaamse whiskyclub opnieuw een schot in de roos.
André Demedts
De winterwhiskywandeling begon in OC Den Aert in Sint-Baafs-Vijve, gelegen aan de oude Leie-arm. De oude parochiezaal werd enkele jaren geleden grondig gerenoveerd door het Wielsbeekse gemeentebestuur en krijgt binnenkort een gerestaureerd glas-in-loodraam. Dat glasraam komt er op aandringen van de plaatselijke heemkring. Het originele ontwerp stamt uit de periode dat Den Aert een noodkerk was. Daarna werd de zaal bibliotheek en jeugdhuis, nu een ontmoetingscentrum. Vlakbij ligt het eveneens recent gerenoveerde André Demedtshuis, met naast een exporuimte ook een klein vernieuwd museum over schrijver-dichter en cultuurpromotor André Demedts. De winterwhiskywandeling was overigens een samenwerking met vzw André Demedtshuis.
Jules
Starten met een Auchentoshan Heartwood
De eerste whisky van de avond was een Auchentoshan Heartwood zonder leeftijd, 43%, 3 maal gedistilleerd, gelagerd op bourbon-vaten en daarna op sherry-vaten. Een mooie startwhisky die voortreffelijk smaakte met de haggis-hapjes (héérlijk!).
Nadat de eerste whisky goedkeurend geproefd werd, vertrok de 40-koppige bende voor de winterwhiskywandeling langs Jules de onbekende soldaat naar de eerste stopplaats, amper 500 meter verder. Sommigen hebben nu eenmaal eerst wat levenswater nodig vooraleer ze echt kunnen wandelen …
In de cafetaria van sporthal De Vlasschaard (sic) werd een tweede whisky gedegusteerd: Glengoyne Burnfoot (Non Age Statement). Burnfoot verwijst naar de oude benaming van de distillerie naast de Burn-rivier. Glengoyne Burnfoot is een whisky uit verschillende Glengoyne-vaten (oudste naar het schijnt 34 jaar), met rijping op sherry-vaten. De 40%-whisky is iets zoeter dan de Auchentoshan Heartwood, maar kon mij iets minder bekoren. Bij de dram kregen we gerookte ham opgevuld met geitenkaas, amandelschilfers en rozijnen. Opnieuw een hapje dat deed likkebaarden tijdens de winterwhiskywandeling.
Priesteragie
Een dikke 500 meter verder bevond zich de tweede stopplaats van de winterwhiskywandeling, ditmaal in openlucht, in de Priesteragiestraat. De naam ‘priesteragie’ is een oude verbastering voor ‘pastorij’ of ‘hof van de pastoor’. Vergezeld van een stukje ‘oude kaas’ (Amsterdam) proefden we van een Highland Park 2001 (40%, gerijpt op Amerikaanse eik). Deze whisky kon me het minst bekoren. Niet slecht, maar niet echt mijn ding vrees ik. Zelfs enig chauvinisme (de whisky werd bij mijn ouders thuis geproefd) kon mij niet overtuigen. Op naar de volgende dan maar. Aangezien de meesten nu het nodige levenswater gedronken hadden kon er stevig doorgestapt worden, goed voor direct 2 kilometer.
Highland Park 2001
De derde stopplaats was in de Loverstraat. De straatnaam lijkt te verwijzen naar een loofbos, maar de oudere benamingen blijken Rooverstraet en Tooverhoeck te zijn. Zaten er hier rovers? Of heeft het te maken met de vermeende vliegende geit? Het blijft gissen. Nu goed, whisky. We genoten van een heerlijke Gunnahabhain Cruach-Mhona, een limited edition-botteling van 50% uit de Orkney’s. Geen geit als hapje, maar wel witloof met een fijn sausje dat perfect bij de whisky paste. De peated whisky – genoemd naar een hoopje drogende turfblokken ofte ‘cruach-mhona’ – was absoluut mijn favoriet van de avond. Stevig gerookt, pittige smaak, maar toch vrij zacht. Zeer goed gebalanceerd dus. Verplichte aankoop hier, als we die limited edition terugvinden tenminste.
Het Oude Klooster
De voorlaatste stopplaats van de winterwhiskywandeling was het oude klooster in de Rijksweg. Het klooster herbergt momenteel het Jeugd Muziek Atelier van Wielsbeke, goed voor zo’n 300 leerlingen en 25 ‘monitoren’. We kregen een Smokehead Extra Rare, Islay-botteling van 40%. Vermoedelijk maakt men deze Ian Macleod-botteling (neen, niet door dé Highlander) bij Ardbeg, maar zoals zo vaak in Schotland doet men uiteraard liever geheimzinnig. Mysterie verkoopt zeker? In elk geval, een topper van de avond. Zwaar rokerig, maar toch nog enige zoetigheid. Helemaal zoals ik ze graag lust.
Als hapje kregen we hier de op het eerste zicht vreemde combinatie van peperkoek met Rochefort-schimmelkaas. Maar verdorie, was dat lekker zeg. Paste ook perfect bij die Smokehead. Nadat de meesten opgewarmd waren – het tijdsschema was ondertussen al serieus overschreden, maar geen ziel die erom maalde – wandelden we het laatste stuk langs de oude Leie-arm en via Drukkerij Oranje/Uitgeverij De Eenhoorn en het André Demedtshuis terug naar OC Den Aert. De winterwhiskywandeling zat er bijna op, na zo’n dikke drie uur ‘wandelen’.
Als afsluiter – na wat water en brood om de Smokehead-smaak kwijt te raken – kwam er nog een Glengoyne Cask Strenght van 12 jaar oud en zo’n 58,7%. Die whisky bevat een deel dat gerijpt werd op sherry-vaten en een deel op bourbon-vaten. Stevige whisky om mee af te ronden, maar verdomd de moeite, zeker met het hapje van ansjovis-tapenade. Zalig. En alsof dat nog niet genoeg was, was er ook nog verse pompoensoep met brood.
Als ‘afsluiter’ een Smokehead
Eindconclusie (zoals altijd): een meer dan verzorgde avond van Whiskyproevers Genootschap Golden River uit Sint-Eloois-Vijve. In het bijzonder ook dank aan Patrick Vandenbussche die er opnieuw een fantastische avond van maakte. Fijn om deel te kunnen uitmaken van een whiskyclub die proeven en kameraadschap centraal plaatst, wars van alle hoogdravendheid en elitarisme/snobisme dat sommige whiskyclubs/-drinkers kenmerkt. Geen gezever, wel whisky. En zo hoort het ook.
Foto’s van de Winterwhiskywandeling kan je rustig bekijken op de website van het Whiskyproevers Genootschap Golden River. Foto’s (ook in dit artikel) van Marc Lagrange.
