Top 5 Fabeltjes over Whisky Bloggers

Als whisky blogger wordt je toch slapend rijk? En als Whisky Blogger loop je toch dagelijks zat? Dat zijn zo een paar van die fabeltjes die de ronde doen rond Whisky Bloggers …

5 Fabeltjes over Whisky Bloggers

Een paar jaren terug ben ik gestart met de Whisky with Friends website, niet om ‘carrière’ te maken als Whisky Blogger, of om er rijk van te worden. Neen … ik ben gestart met deze website omdat ik als whisky liefhebber mijn ervaringen graag wou delen met andere whisky liefhebbers.

Door de jaren heen hoor ik echter vaak een aantal fabeltjes rond whisky bloggers terugkomen. Een aantal daarvan kloppen deels, maar een groot aantal zijn ook serieus uit de lucht gegrepen. Daarom vond ik het misschien geen slecht idee om eens verder in te gaan op de 5 meest terugkerende fabeltjes rond Whisky Bloggers!

Fabeltje 1 – Iedereen kan whisky blogger worden!

Ok, toegegeven … dat klopt wel. Iedereen kan een whisky blog starten, op zich is dat niet zo moeilijk. Het enige wat je moet doen is een leuke naam vinden, hopen dat de bijhorende domeinnaam nog vrij is, hosting voorzien, een WordPress installatie opzetten, een mooi thema en layout zoeken, een logo vinden of laten ontwerpen, uw eigen insteek vinden … en je bent zo vertrokken.

Ben je nog mee tot dusver, dan heb je de eerste stappen gezet. De gemakkelijkste, want nu ben je inderdaad gestart met een whisky blog. Iedereen kan dat dus inderdaad. De vraag is echter, houdt ook iedereen dat vol? En kan iedereen er zijn eigen draai aan geven? En zullen uw stukjes ook gelezen worden?

Whisky Blogger is inderdaad iets wat iedereen kan doen. Daar is geen toegangsexamen voor nodig. Een actieve whisky blogger zijn, dat is weer een totaal ander paar mouwen, want daar kruipt tijd in!

Fabeltje 2 – Zo een stukje schrijven doe je toch in 10 minuten?

Je wil niet weten hoe vaak ik de vraag krijg of ik “Niet snel eens een stukje met proefnotities kan schrijven over …?”. De nadruk ligt dan ook nog vaker op “Snel” dan op de naam van het product. Ik probeer dan uit te leggen dat zoiets niet op 10 minuten gedaan is, waarop ik nogal vaak een ongeloofwaardige blik terugkrijg.

Snel proefnotities in elkaar knutselen voor een whisky … ik kan dat niet … daar ben ik eerlijk in. Ik heb daar tijd voor nodig! Dat is ook de reden waarom ik nooit proefnotities maak van zaken die ik proef op whisky festivals. Ik KAN dat gewoon niet! Ik probeer dat immers te doen in een ‘gecontroleerde’ omgeving, met andere woorden voor mijn TV op mijn gemak, of achter mijn bureau, en vooral … waneer ik nog geen enkel andere whisky op heb. Ik moet op mijn gemak kunnen ruiken, mijn glas afdekken en tien minuten laten staan om opnieuw te ruiken. En dan ben ik nog niet eens begonnen met het proeven. Ik moet ook zaken kunnen opzoeken, want als whiskyliefhebber weet ik ook niet alles over elke distilleerderij, laat staan elke whisky.

Ok … maar snel een verslag van een whiskyfestival met wat foto’s … dat lukt toch? Euu … sorry … neen, zo zit ik gewoon niet ineen! Ik ben een denker, dus in mijn hoofd zitten flarden van zaken die ik dan wil neerschrijven. Die flarden in mijn brein ordenen in een vloeiende en leesbare tekst, daar stop ik veel tijd in. En die foto’s … daar kruipt ook een paar uurtjes werk in. Weet je, ik ben op dat vlak misschien een beetje een perfectionist. De 200 foto’s die ik gemiddeld op een festival neem, die worden bekeken, gewikt en gewogen, en uiteindelijk houd ik er misschien 50 over die ik dan lichtjes aanpas. Met een stukje over een festival ben ik dus al snel een paar uren zoet. Inclusief foto’s en tekst stop ik daar al snel 3 tot 5 uur in, en dan reken ik de tijd die ik spendeer op het festival nog niet mee.

Ik wil het dan nog niet hebben over een opiniestukje, of een stukje zoals dit. Het artikel dat je nu leest, daar ben ik al maanden mee bezig. Ik schrijf wat puntjes neer, laat het even sudderen, maak er een tekst van, laat het nog even sudderen, pas alles aan, laat het opnieuw sudderen, haal een stukje weg of vervang een stukje, … Kortom, het is een werk van lange adem.

Dit fabeltje sluit eigenlijk nauw aan op het eerste. Ja … iedereen kan whisky blogger worden … tot je merkt hoeveel tijd je er aan spendeert, en dan zullen er veel whisky bloggers er na een poosje de brui aan geven. En wacht maar tot je de volgende fabeltjes leest, dan hoop ik dat je inziet dat Whisky Blogger zijn, niet altijd rozengeur en maneschijn is.

Fabeltje 3 – Als Whisky Blogger krijg je toch al je whisky’s gratis?

Echt … je wil niet weten hoe vaak ik dat onder mijn neus geschoven krijg. Iedereen denkt dat ik geen whisky hoef te kopen, dat de vrachtwagens met flessen staan aan te schuiven in onze veel te kleine straat om eindelijk bij DE Whisky Blogger in de streek een flesje te kunnen afleveren voor een review! Dat er hier een magazijn is met een fulltime magazijnier die de pakjes met sample flessen door de receiving moet krijgen en op de juiste locatie in het magazijn moet plaatsen tot ik eindelijk eens tijd heb om ervan te proeven. Neen … echt niet !

Toegegeven … heel af en toe ligt er eens een pakje in de bus met een 3, 5 of 10 cl sample van een of andere whisky die ik mag reviewen. Meestal is dat dan een sample van die ene distilleerderij of bottelaar waar ik een goeie band mee heb. Ja, ik heb al eens het geluk gehad om hier een volle fles geleverd te krijgen, maar dat is eerder zeldzaam.

Voor de rest koop ik gewoon mijn eigen whisky, en daar heb ik eigenlijk geen probleem mee. Op die manier heb ik ook geen (morele) verplichting. Ik MOET dan geen review of proefnotities schrijven over die whisky. Ik MAG het wel doen waneer ik er zin in heb, maar het is minder een verplichting. Niet dat ik verplicht ben om over die gratis samples altijd iets te schrijven, dat is meer een kwestie van geven en nemen. De PR bedrijven, bottelaars en whisky distilleerderijen zullen immers ook geen samples blijven sturen als er ze er niets uithalen.

Fabeltje 4 – Als Whisky Blogger wordt je toch slapend rijk?

Nog zo iets grappigs … mensen denken echt dat ik stukken van mensen verdien met de Whisky with Friends whisky blog. Voor alle duidelijkheid … NEEN!

Wil je weten hoeveel geld ik hiermee verdien? Nul, zero, niets, rien, nothing, nada of zoals ooit iemand zei 0,0000000005 en dan is die 5 zelfs gelogen. Integendeel, het kost mij gewoon geld. Dat zal ongeloofwaardig klinken, maar toch is het zo, en misschien moet ik dat even verduidelijken.

Als journalist wordt je normaal gezien betaald waneer een stukje online verschijnt of gepubliceerd wordt in een krant of tijdschrift. Als blogger schrijf ik artikels voor deze blog “voor de veurniet” zoals wij zeggen. Ik heb tot op heden ook bewust gekozen om geen reclame op de website te plaatsen. Reclame inkomsten zijn er dus (voorlopig) ook niet.

“Maar je maakt toch mooie foto’s die ik hier en daar zie verschijnen, dus daar moet je toch iets aan verdienen?”. Sorry … ook daar wordt maar al te vaak verwacht dat “naamsvermelding” een mooi betaalmiddel is. Ik kreeg zo ooit de vraag van een distilleerderij, en zelfs ooit van een culinair magazine of ze een aantal van mijn foto’s mochten gebruiken. En geen paniek … het was niet echt een probleem om mijn naam onder de foto te plaatsen … een link naar de site was al iets meer werk. En pas op … ik hoef er ook niet onmiddellijk rijk van te worden. Zo stelde ik de distilleerderij een ruilhandel voor, zij mochten mijn foto’s gebruiken met naamsvermelding en in ruil mochten ze mij een doosje van hun top whisky sturen, en ze mochten de naam van het merk gerust op de doos, de kokers en zelfs de flessen plaatsen. Het culinair blad stelde ik voor om eens een etentje voor mij en moeder de vrouw te regelen in een mooi restaurantje. Op zich vond ik mijn voorstel eerlijker dan gewoon gratis en voor niets mijn werk te gebruiken en er mijn naam onder te plaatsen … maar op beide voorstellen werd negatief gereageerd.

Gelukkig zijn er een aantal mensen in de locale whisky wereld die wel eens een flesje aanbieden voor een foto reeks. Ik word daar niet rijk van, maar dat flesje zorgt er wel voor dat ze net iets meer van mij gedaan krijgen.

 

Een aantal zaken kosten mij ook geld. Hosting van de website bijvoorbeeld … zo’n 120 euro per jaar. De verschillende domein namen (ja, het zijn er meerdere) kosten mij nog eens zo veel. De software die achter de Whisky Kalender zit … die kost mij ook zo’n 300 euro per jaar. Mijn top lens heeft blijkbaar op een vorig whisky festival een duwtje gekregen en werkt niet meer … herstelling daarvan zal mij ook weer zo’n 300 euro kosten, een nieuwe lens kost mij misschien dubbel zo veel.

Neen, ik word er dus niet rijk van … ik verdien er zelfs niets mee. Ik zou daar iets kunnen aan doen natuurlijk. Reclame op de website is een optie, maar rijk word je daar ook niet van. Geld vragen aan winkels en andere zaken om hun evenementen in de whisky kalender te krijgen is ook een optie. Eigen merchandising is een andere mogelijke piste, maar het verkopen van T-Shirts, glazen en andere zaken brengt dan ook weer extra werk met zich mee.

Kort samengevat … voor het geld word je geen Whisky Blogger!

Fabeltje 5 – Als Whisky Blogger zit je dagelijks aan ‘den drank’

Nog zo iets … Neen, ik loop niet dagelijks zat … en neen, ik zit niet dagelijks aan “den drank”. Ik zou natuurlijk wel dagelijks aan de whisky fles kunnen zitten, maar dat doe ik bewust niet. Op weekdagen probeer ik zelfs totaal geen alcohol te drinken.

Het gebeurt echter wel vaker dat ik op een weekdag een sample open om daar op mijn gemak van te proeven en iets over te schrijven. Om dat nu onmiddellijk in het hokje van “dagelijks aan den drank” of “dagelijks zat” de duwen vind ik echter een stapje te ver.

Is er dan niets positiefs aan het leven van een Whisky Blogger?

Och, natuurlijk wel … Af en toe krijg ik eens iets te proeven wat ik anders nooit zou kunnen proeven. Af en toe mag ik eens naar een evenement, met af en toe eens een lekker etentje en af en toe eens een leuk flesje whisky. Maar dat is gewoonweg niet de norm.

Natuurlijk werk je dat als Whisky Blogger wel een beetje in de hand. Post ik een foto op Instagram of de Whisky with Friends Facebook Pagina, dan is de kans groot dat het weer van een of ander whisky event is, of dat ik weer ergens zit te eten of van een top whisky aan het proeven ben. Tenslotte is dat toch een beetje wat de fans en volgers willen zien. Een video van de twee uur file die ik moet trotseren om op het evenement te geraken, of van de 5 uur werk die ik stop in het schrijven van een artikel met foto’s is immers niet zo interessant.

Kort samengevat … Ja, iedereen kan Whisky Blogger worden, maar verwacht niet dat je alles gratis zal krijgen en stukken van mensen zal verdienen, want dat zijn echte fabeltjes.

Fabeltjes die het niet gehaald hebben

Om af te sluiten nog een lijst van fabeltjes die het niet gehaald hebben in de top 5. Een aantal stonden er ooit tussen en had ik uitvoerig beschreven … maar dan werd het artikel gewoonweg te lang …

• Als whisky blogger proef je enkel Single Malts en liefst nog de dure en oude versies! Zelf ben ik van mening dat oud en duur niet altijd de lekkerste whisky hoeft te zijn.
• Als whisky blogger kom je op elk festival gratis binnen! Soms wel … soms “betaal je inkom en krijg je 2 drams zoals iedereen”
• Als whisky blogger ben je kritisch over glazen, ijs en andere toebehoren. Het is niet aan mij om te beslissen hoe jij het liefst je whisky drinkt.
• Als whisky blogger is een whisky cocktail NOT DONE. Ik heb al whisky cocktails geproefd die de whisky zelf naar een hoger niveau bracht!
• Als whisky blogger heb je een bovennatuurlijke smaak en neus! Met een raar uitziende neus zou ik soms nog akkoord gaan.