Een whisky event … het was ondertussen toch ook al weer even geleden. En toch … gisteren nodigden de mensen van Oona mij vriendelijk op de voorstelling van The Balvenie “A Rare Discovery From Distant Shores” en ik ging er met plezier op in!
Juwelenontwerpster Daisy Verheyden
Dat ze bij The Balvenie over het nodige vakmanschap beschikken, dat weten we ondertussen al. Maar om dat nog even extra in de verf te zetten ging het event door in het Atelier van juwelenontwerper Daisy Verheyden. En eigenlijk was dat wel een mooie combinatie.
Terwijl we enerzijds een woordje uitleg kregen over de whisky’s, kregen we anderzijds wat meer uitleg over het ontwerpen van juwelen. We kregen er zelfs hier en daar een kleine demonstratie bij.
Wat mij vooral is bijgebleven is dat het maken van een juweel echt wel heel wat tijd in beslag neemt, en verrassend ook nog steeds veel handenarbeid is. Het was een mooie kennismaking met the Art of Jewelcrafting en bracht ons heel snel bij the Art of Whisky making.
The Balvenie Stories
Naast een mooie uiteenzetting over het smeden van metalen en ontwerpen van juwelen, kregen we natuurlijk ook een The Balvenie Stories tasting en een woordje uitleg over de 4 whisky’s die we mochten proeven.
Om dit alles in goede banen te leiden was The Balvenie Brand Ambassador Alexis aanwezig, en hij gaf ons een woordje uitleg over de 4 expressies in The Balvenie Stories die we vandaag mochten proeven … twee daarvan waren trouwens volledig nieuw voor mij.
Voor zij die het nog niet weten … The Balvenie is dus een van de distilleerderijen van de familie Grant (William Grant & Sons om precies te zijn), gelegen in Dufftown. De Stichter … William Grant werkte op een bepaald moment voor de Mortlach Distillery, maar kocht uiteindelijk een stuk land in de buut van Belvenie Castle. Vandaag de dag is David Stewart er nog steeds de Malt Master. Met 60 jaar dienst bij William Grant & Sons is hij een van de grootste whisky experts uit de industrie.
Je kan dus wel stellen dat The Balvenie Distillery gebouwd is op de verhalen die van generatie tot generatie overgeleverd worden. Van de ene vakman naar de andere. Hun leven en passie zit in het product verwerkt, het zijn zij die de kennis overdragen en die met nieuwe ideeen en expressies komen opdagen. The Balvenie Stories Range is dan ook een soort homage aan die verhalen die in het karakter van de whisky verwerkt zitten.
Uit de reeks mochten wij vandaag dus onder andere proeven van The Sweet Toast of American Oak (12 jaar), The Week of Peat (14 jaar), The Second Red Rose (21 jaar) en last but not least A Rare Discovery From Distant Shores (27 jaar).
The Sweet Toast of American Oak
Apprentice Malt Master Kelsey McKechnie had op een bepaald moment het idee om Virgin Oak barrels te laten importeren uit Kentucky. Nieuwe eiken vaten, die dus nog niet gebruikt waren. In de Cooperage van The Balvenie werden die vaten dan eens goed getoast (gebrand), en werden ze gebruikt om The Balvenie whisky in te laten rijpen die voorheen op een ex-bourbon vat had gerijpt.
Het resultaat is een 12 jaar oude whisky, gebotteld op 43% ABV. Voor mij persoonlijk had ik vooral wat tropische vruchten, zoetigheid en een overduidelijke vanille toets in de neus. Qua smaak ook wat zoeter, met lichte chocolade, honing en en duidelijke invloed van het hout.
Ik hoorde een aantal mensen ook zeggen dat deze whisky eigenlijk ook ideaal is voor mensen met weinig ervaring in Whisky. Ik kan dat beamen … Vorige week gaf ik immers nog een The Balvenie tasting bij Bierhandel De Kroon, en in de line-up zat oook deze expressie. Als ik het mij goed herinner werd hij door een groot deel van het publiek als favoriet van de line-up gekozen.
Wil je meer weten over het verhaal achter deze whisky ? Dan kan je trouwens ook via Spotify even luisteren naar The Story !
The Week of Peat
Na een Islay trip had distillery manager Ian Millar het idee om te experimenteren met peat. Hij bestelde dus een batch Speyside peat en gebruikt dat om uiteindelijk gedurende één week van het jaar een peated malt te distilleren.
Achteraf bekeken was dat nu ook weer niet zo nieuw. In vroegere jaren werden bijna alle gerst gemout met de warmte van peat. Kolen waren immers te duur, en peat of turf was overal aanwezig. Maar toen Ian ermee begon te experimenteren waren ze bij The Balvenie wel bij de eersten in Speyside die opnieuw deze techniek gebruikten.
Het resutlaat is een 14 jaar oude whisky, gebotteld op 48.3 % ABV.
Ik vond hem opvallend meer geturfd dan een oudere botteling die ik had geproefd een paar jaar terug. Ik vermoed dat de whisky dan ook een paar jaar langer had gerijpt. In de neus had ik vooral botersnoep (ik denk dan altijd aan Werchter’s Originals), fruitige toetsen die mij vooral aan sinaasappels deden denken en natuurlijk het rokerige karakter. Qua smaken had ik ook duidelijk die toffee, granen, marsepein, wat koffie / tabak en een duidelijke rokerigheid. Dat alles met een mooie lange afdronk
Ook voor The Week of Peat werd een podcast aflevering opgenomen met het volledige verhaal. Je kan die nog altijd via Spotify beluisteren.
The Second Red Rose
De Inspiratie voor de Red Rose komt van het verhaal van The Balvenie Castle. Naar het schijnt zou Margaret Douglas, weduwe van de Earl of Douglas, jaren in The Balvenie Castle hebben gewoond. De huur die ze daarvoor aan King James betaalde was een heel mooie en exclusieve rode roos. Het kasteel raakte tientallen jaren later in verval, maar het verhaal van The Red Rose leefde verder.
The Balvenie Castle stond op de rand van het grondgebied dat door Willam Grant werd opgekocht en waar later The Balvenie Distillery op werd gebouwd.
De originele Balvenie Rose was zo speciaal dat er nog jaren over gesproken werd in Dufftown. Hij was imemrs exclusief, en enkel op de distilleerderij zelf te proeven. Het moet ondertussen toch al bijna 5 jaar geleden zijn, maar als ik het mij goed herinner kwam op het Whisky festival in Gent een zekere John De Vries naar mij toe. Ik stond toen achter de stand van The Balvenie te helpen voor het tweede jaar op rij. Hij had mij verteld dat hij een grote The Balvenie liefhebber was, en had mij het jaar ervoor gevraagd of ik The Rose al had geproefd. Ik had daarop geantwoord dat ik het geluk nog niet had gehad om zelfs maar zo een fles te zien. En ja hoor … dat jaar kwam hij naar de stand van The Balvenie met een 3 tal samples voor mij. Elk van hen was een sample van een exclusieve The Balvenie en 1 daarvan was de eerste Red Rose. Dat zijn zo van die whisky momenten die je niet vergeet …
Maar goed … we hebben het hier over The Second Red Rose. Een whisky die gefinished werd op Australische Shiraz wijn vaten. Een whisky van 21 jaar oud gebotteld op 48.1 % ABV.
Ik vond hem opvallend minder zoet dan de originele Red Rose (voor wat ik mij nog kan herinneren), maar de originele had blijkbaar op porto vaten gelegen. In de neus had ik deze keer inderdaad het zoete karakter van een stevige rode wijn met heel veel honing en rode vruchten. Een complexe neus die best moeilijke te ontwarren viel op een korte periode. Qua smaak merkte ik onmiddellijk een iets dikker textuur in de mond, heel veel rode vruchten, braambessen en een lichte kruidige gember. De finish was mooi en medium lang.
Ook hier link ik graag even naar het audio verhaal op Spotify.
A RARE DISCOVERY FROM DISTANT SHORES
Om te eindigen … de kers op de taart … een whisky zo exclusief dat er voor de Belgische markt maar 12 flessen beschikbaar zouden zijn. We hebben het dus over de 27 jaar oude A Rare Discovery From Distant Shores.
Het verhaal over de Rare Discovery From Distant Shores is er eentje van een zeldzaam vat van rum uit de Carraiben. Het rum vat, in dit geval een exclusief ex-Caroni rum vat, had zo een mooie invloeden van vanillem toffee, leder en taninnes van eik, dat het idee ontstond om hier een The Balvenie whisky op te laten ripen / finishen. Een vehaal dat dus begon met The Sample Room van The Balvenie met een sample van een Caroni Rum, eindigde met de aankoop van een aantal Caroni Rum vaten die dus werden gebruikt voor deze A Rare Discovery From Distant Shores.
Het resultaat is een 27 jaar oude A Rare Discovery From Distant Shores gebotteld op 48% ABV. Ik vond hem iets krachtiger in de neus dan wat ik zou verwachten van 48% ABV met wat karamel, geroosterd brood, boter, maar om de een of andere reden toch ook een frisse citrus en munt toets. Qua smaak had ik dan eerder gestoofde appels en peren, misschien zelfs wat gestoofde groenten, cocosnoot, kruidige toetsen en ook hier weer een opvallend fris einde. Heel mooi en lange finish.
Ook hier geef ik graag de link even mee naar het audio verhaal op Spotify.
Mijn favoriet ?
Ik weet het … je verwacht nu dat ik meegeef wat mijn favoriet van de avond was. Wel … heel moeilijk te zeggen. In eerste instantie is het moeilijk om echt alles te omschrijven op basis van één proevertje … Anderzijds had ik het moeilijk om te kiezen tussen The Second Red Rose en A Rare Discovery From Distant Shores. Persoonlijk zou ik dan eerder neigen naar The Second Red Rose, omdat die duidelijk dichter aanleunt bij mijn smaakproefiel, maar een tweede gelegenheid om nog eens van die A Rare Discovery From Distant Shores zou ik zeker niet afslaan.
