Spirits of the Sea

Spirits of the Sea is ondertussen toe aan haar viifde editie. Opnieuw speelt whisky een belangrijke rol op Spirits of the Sea, maar dit jaar kwamen ook tal van gedistilleerde dranken aan bod.

Spirits of the Sea

Mooi weer in aantocht … ideaal dus om even tot aan de kust te rijden. Niet zozeer om even uit te waaien, maar eerder om een bezoekje te brengen aan Spirits of the Sea.

Spirits of the Sea is een spirit festival dat wordt georganiseerd oor de mensen van Ambrosius Whisky Club. Op het festival was een ruim aanbod aan gedistilleerde dranken zoals Rum, Gin en zelfs Wodka aanwezig. Ikzelf had vooral interesse in de vele whisky’s die klaar stonden om geproefd te worden. Dat en het terugzien van een aantal importeurs / verdelers die ik thuis voor het gemak ‘de whisky vrienden’ noem!

De Locatie

Net zoals de voorbije jaren ging Spirits of the Sea door in het Cultureel Centrum Casino Koksijde. Gemakkelijk te bereiken, zelfs met de wagen. Meer nog … onder het centrum is een ondergrondse parking, ideaal dus!

De theaterzaal van het cultureel centrum is echt een mooie locatie en biedt ruimte aan ongeveer 400 personen. Ideaal dus voor een whisky / spirits festival zoals Spirits of the Sea.

De Whisky’s

De Rum, Vodka en zelfs de Gin liet ik links liggen. Tenslotte was ik naar Spirits of the Sea gekomen voor de whisky. En daarvan alleen al was erop Spirits of the Sea meer dan genoeg te proeven.

Gordon & MacPhail Imperial 1994

De eerste whisky die mij is bijgebleven proefde ik bij Eric Vermeire aan de stand van WhiskyWarehouse. Het was een Imperial, gedistilleerd in 1995 en gebotteld in 2014 voor Gordon & MacPhail aan 43% ABV. De whisky werd gerijpt in first fill Sherry butts en reil American Hogsheads.

Een lekkere whisky met een gebalanceerde body en een lange afdronk. In de neus leek hij fruitig met vanille toetsen, qua smaak zoete chocolade, lichte kruiden en tropische vruchten. Best lekker moet ik toegeven, eentje die ik mij zeker zal aanschaffen.

Glengoyne 21 Years Old

Een Glengoyne van 21 jaar die uitsluitend heeft gerijpt op sherry casks, daar moest ik toch even van proeven. In de neus vooral vruchten … rode vruchten / bessen dan vooral. Lichten honing toetsen ook. In de mond wat olieachtig. Zoals je van een Sherry rijping zou verwachten proef je ook de fruitige toesten, maar ook wat kruiden.

Het gaf mij een beetje het Gluhwein met kruidnagel gevoel. En voor ik hier whisky liefhebbend Vlaanderen (en Nederland) over mijn dak geef … ik heb het niet noodzakelijk over de smaak. Onbewust associeerde ik de smaak van de whisky met gluhwein op een kerstmarkt … het fruitige karakter van de wijn met de kruidige toetsen van kruidnagel.

The Ben Riach Signle Cask – Premium Spirits

Aan de stand van Premium Spirits heb ik genoten van The Ben Riach. Het ging hier om een exclusieve botteling van een 20 jaar oude whisky. De whisky werd gedistilleerd in 1994 en in 2014 werd daarvan een vat gebotteld voor Premium Spirits. Ik ben even het exacte ABV percentage vergeten opschrijven, maar het was een Singel Cask en dus Cask Strength botteling.

In de neus vooral noten, kruiden vanille en fruit. Qua smaak had ik lichte honing toestem appels, chocolade opnieuw de noten en een vanille toets. Met een paar druppeltjes water kwam deze whisky volledig tot zijn recht.

Gordon & MacPhail Glenburgie 1962

Tijd voor iets speciaals … Deze keer was het de beurt aan een Glenburgie, gedistilleerd in 1964 en gebotteld voor Gordon & MacPhail in 2014 aan 43% ABV. Mocht je een 50 jarige whisky liefhebber een heel mooi cadeau willen doen, dan zou het deze whisky zijn. En er zijn maar een paar flesjes meer beschikbaar wist Eric Vermeire van WhiskyWarehouse mij te vertellen.

Als ik mijn gekrabbel op het briefje teruglees dan begint het met ‘Wow’ en ‘Top’. Ook hier opnieuw in de neus een fruitig karakter, eik, kruiden, zoete toetsen. Toen Eric rozijntjes aanhaalde kon ik niets anders dan volmondig knikken. Qua smaak zoet, kruidig en toch zacht, echt mooi in balans allemaal. Maar wat een finish! Echt … de whisky bleef mooi in de mond hangen en zakte daarna lekker warm naar beneden. De woorden Wow en Top waren dus terecht.

Bruichladdich Octomore 6.3

Voor ik terug huiswaarts vertrok nipte ik bij Filip Verleye nog even van de Octomore 6.3. Ik ben wel fan van licht geturfde whisky, maar dit was er toch wat over.

In de neus had ik eerder lichte geuren opgemerkt. Turf kwam zelfs niet onmiddellijk aan bod. Toch een beetje gehaast nam ik een slokje van de Octomore 6.3. Wat ik proefde? Turf … het deed mij denken aan rottend gras, niet dat ik dat ooit geproefd heb, maar mijn verstand wou mij toch iets duidelijk maken. Ik vrees ervoor dat het iets te veel van het goede was voor mij. Misschien moet ik die nog eens rustig op mijn gemak proeven met wat druppeltjes water. Een ding stond vast … de Octomore 6.3 heeft een lange stevige afdronk. Toen ik thuis kwam had ik nog steeds het gevoel alsof ik achterover op mijn buik met het gezicht en een hoopje rottend gras was gevallen. Ok … misschien heb ik het hier iets te sterk en poëtisch uitgedrukt 🙂

Een geslaagd Spirits of the Sea

Ondanks het laatste proevertje kan ik toch terugblikken op een geslaagd Spirits of the Sea. Proficiat aan de organisatoren, bedankt aan de whisky vrienden die ik tegen kwam, en bedankt aan de importeurs en verdelers die mij hier en daar van een woordje uitleg wisten te voorzien.

Volgende week ga ik weer op stap en hoop ik mijn whisky vrienden terug te zien op Anverness!