Vorige week werd ik door de mensen van The Nectar uitgenodigd bij de voorstelling van de nieuwe Benriach 16, en daar hoorde wel een heel speciale etentje bij dat een ervaring op zich was.
Benriach 16 – The Sixteen
Een nieuwe whisky lanceren in uw gamma, dat heeft Benriach dus gedaan met de Benriach 16. Alhoewel … zo nieuw is hij dan ook weer niet, want ik meen eind vorig jaar al een en ander gehoord te hebben over The Sixteen, maar nieuw voor België dan toch.
Na een verwelkoming met een bijhorende cocktail (een overheerlijke penicillin met Benriach Smoky Ten) kregen we een woordje uitleg over de Benriach 16 van Vincent. Een kleine presentatie met het verhaal achter de Benriach 16 en wat er in de assemblage zit. Daarna mochten we zelf proeven.
In de neus had ik onmiddellijk een licht rokerig karakter, wat chocolade maar ook een bittere toets. Ook in de smaak kwam het rokerig karakter terug naar boven, maar ook invloeden die ik met sherry vaten associeer zoals rood fruit of bosvruchten, maar ook een duidelijk houterig karakter en wat kruiden. De whisky heeft dan weer een heerlijke afdronk met het houterig karakter dat ik in de smaak had, maar ook het zoete van appels en peren… Heerlijk !
Benriach 16 – Dans le Noir
Na de voorstelling was er een etentje voorzien in het restaurant Dans Le Noir, maar voor we binnen mochten werden we vriendelijk verzocht om alles af te geven wat licht gaf. Ja … de smartphone moest in de vestiaire, maar ook de smart watch en alles wat licht zou kunnen geven. En ik geef toe … het was niet onmiddellijk iets waar ik voor stond te springen …
De volgende vraag was om een rij te maken en de linker schouder van uw voorganger vast te nemen en vast te houden. Ja, het werd een beetje bizar, want ik had eigenlijk nog niet echt door wat er zou gebeuren. De eerste groep werd naar hun tafel begeleid, dan de tweede groep, en dan was het aan ons …
Een paar minuten later wandelden we voorbij 2 deuren met zware gordijnen en stonden we plots in het donker. En geloof me … ik heb het niet over een donkere kamer met in de verte de lichte schijn van een groen Exit teken … neen … pikkedonker ! Ook niet gewoon donker zodat je het na 15 minuten al wat gewoon wordt en stilaan objecten kan zien … neen … echt steke donker ! Je kon werkelijk NIETS meer zien. Carmen, zo heette de mevrouw die ons mee nam, begeleide ons naar onze tafel en onze stoel. Even plaats nemen en we kregen een kort woordje uitleg over wat waar stond op de tafel voor ons. Bord, bestek, bordje met broodjes, 2 flessen water, het glas boven uw mes en een whisky glas boven uw vork. En daar moesten we het mee doen.
Benriach 16 als Aperitiefje
Voor het eten hadden we al kunnen genieten van een cocktail, maar nog voor het eerste bord op tafel werd gezet kregen we dus een mystery dram aangeboden die we dus echt blind aan het proeven waren. Ik had al een paar keer ervaren dat uw smaak veranderd als een van uw andere zintuigen beïnvloedt wordt, en dat werd ook hier snel duidelijk.
Er werd aan tafel ook snel gegokt welke whisky we in ons glas hadden. De voorstellen waren niet echt gelijklopend. Het ging van de Smokey 10, over de gewone 10 tot zelfs de Malting Season. Ikzelf vound hem nogal mouterig in de neus met gestoofde peren en noten. Ook in de smaak had ik het fruitige karakter, maar ook een opvallend licht rokerig karakter. Ik gokte dus ook op de Malting Season, maar het bleek over de Benriach 16 te gaan. Toch grappig hoe we net ervoor diezelfde whisky hadden geproefd, maar zo in het donker niet opnieuw de link konden leggen met die Benriach 16.
Het voorgerecht
Niet veel later kwam ons voorgerecht op tafel. Carmen begeleide mijn hand eerst naar mijn bord en daarna naar het glas whisky dat ze bij mijn vork had geplaats, en dan was het aan ons. Je kan je voorstellen dat er eerst wat voelen aan te pas komt. In die ruimte was immers geen beetje licht, dus ik had geen idee waar het eten lag op mijn bord of wat het ook was. Uiteindelijk kreeg ik toch iets op mijn vork en kon ik proeven.
Aan tafel werd al snel gegokt, en ik had wel een vermoeden van wat we voorgeschoteld kregen. Laat ons zeggen dat tal van zaken de revue passeerden en mijn eerste gedacht correct bleek te zijn. Herkenbaar voor zij die het af en toe eens eten, maar toch moeilijk te raden voor de anderen.
Het hoofdgerecht
Even later was het de beurt aan het hoofdgerecht. Opnieuw een kleine begeleiding van ons Carmen, zodat we wisten waar ons bord stond en waar de tweede whisky te vinden was. Al snel werd weer van alles geproefd en gegokt op wat we nu aan het eten waren.
Het zachte en sappige stukje vlees deed mij onmiddellijk ergens aan denken, en ik hield het daar ook bij. Naast het vlees lagen er natuurlijk ook verschillende groentjes en garnituren op het bord. Helaas kan ik niet omschrijven hoe het er uit zag … want dat bleef voor ons dus een raadsel.
Zonder al te veel van het menu te onthullen (op vraag van de mensen van Dans le Noir) kan ik al meedelen dat ik het niet correct had wat het vlees betreft. Slechter nog … ik had het vlees zelfs geassocieerd met een ander dier!
Achteraf gezien had ik het moeten weten, want qua textuur is het vlees waar ik aan dacht eigenlijk wel totaal anders dan het vlees dat we echt voorgeschoteld kregen.
Het Dessert
Tijd dus om af te ronden met een dessert. Ook hier werd snel gespeculeerd over de ingrediënten die op ons bord lagen. Ik proefde een floraal karakter dat mij aan vlierbloesems deed denken. Er was ook een soort emulsie of slagroom of zo met een speciale toets die ik echt niet kon thuisbrengen. Het dessert zelf proefde herkenbaar maar toch buiten mijn bereik.
Vincent, die bij ons aan tafel zat, zei dat het overduidelijk een bepaalde fruitsoort herkende. Ik was er niet van overtuigd dat het fruit ook maar in ergens op ons bord aanwezig was. Het fruit waar hij het over had heeft naar mijn mening immers zo een typische smaak en mondgevoel dat ik het or onmiddellijk zou uit halen … of toch onmiddellijk, niet ? …
Vincent had gelijk … en ja Vincent … ge hebt er ene te goed 🙂
Wat een ervaring
Kort samengevat, dit was een ervaring die je toch 1 keer in je leven moet mee maken vind ik. Zo opvallend hoe uw zintuigen niet los van elkaar werken, maar een grote invloed op elkaar hebben. Proeven is compleet anders zonder geur, maar dus nog zoveel moeilijke zonder het visuele. Tenslotte associeer je smaken met geuren, kleuren en vormen, en als daar iets van wegvalt ben je het noorden kwijt.
Graag zou ik ook nog even het personeel in de bloemetjes zetten. Ik vroeg trouwens aan Carmen hoe ze het voor elkaar kreeg om vlekkeloos de tafels af te ruimen en op te dienen zonder ook maar een streepje licht. Ze wist mij te vertellen dat het voor haar normaal was … ze was namelijk Blind. Ik heb niet goed begrepen of ze helemaal niets zag, maar mij werd het wel duidelijk hoe vermoeiend het is om 2 uur aan een stuk uw andere zintuigen overuren te laten kloppen omdat 1 van uw zintuigen het laat afweten … #chapeau !!!
Bedankt The Nectar en Benriach
Mag ik dan ook Rens en Vincent samen met alle mensen van The Nectar bedanken voor deze fantastische ervaring. Zoals ik al aangaf is het echt zot hoe smaak afhankelijk is van andere zaken. Het concept en het idee van het diner Dans Le Noir was echt super goed gevonden en past naadloos bij het ‘blind’ proeven wan whisky natuurlijk.
Foto’s van het diner zelf heb ik tot mijn grote spijt niet. Nu ja … het enige wat je zou zien is een zwart vlak anyway, maar laat het duidelijk zijn … het was fenomenaal !
En natuurlijk mag die Benriach 16 ook niet ontbreken. Bedankt aan de mensen van Benriach en The Nectar om mij te laten proeven van een aantal van uw top whisky’s. Ik hoop binnenkort eens een flesje Benriach 16 op de kop te tikken zodat ik eens een deftige review kan maken met proefnotities waarbij ik al mijn zintuigen kan gebruiken 🙂
Wat stond er nu echt op het menu ?
Helaas kan ik dat niet prijsgeven. De vroege lezers zullen gemerkt hebben dat het er initieel bij stond, maar op vraag van de mensen van Dans le Noir heb ik enkel overgehouden wat ik meende te herkennen. Tenslotte is dat nu net hun concept … En tot het menu wordt aangepast werd mij dan ook vriendelijk gevraag om niet expliciet te vermelden wat het was 🙂
(Post aangepast en referenties naar ingredienten verwijderd)
Mooie review van een erg leuke ervaring met zalige whisky.
Ik had al ooit eens een gelijkaardige ervaring gehad waarbij kleur en geluid duidelijk een invloed had op de smaak, maar dit was nog 10 keer erger. Top Whiskies met een smaak ervaring om U tegen te zeggen.